به گزارش شاخص بازار به نقل از ایسنا، همانطور که مذاکرات آب و هوایی سازمان ملل در مصر به نیمه خود نزدیک شده، مذاکره کنندگان در تلاش هستند تا توافقاتی در مورد طیف وسیعی از موضوعات بدست آید.
نشست دو هفته‌ای در شرم الشیخ مصر با درخواست جدی رهبران جهان برای تشدید تلاش‌ها به منظور مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای و کمک به کشورهای فقیر برای مقابله با گرمایش جهانی آغاز شد.
کارشناسان تاکید دارند میزان گازهای گلخانه ای که به اتمسفر ارسال می‌شود باید تا سال 2030 به نصف کاهش پیدا کند تا اهداف توافق آب و هوایی پاریس محقق شود.
در توافق پاریس در سال 2015 محدود کردن افزایش دما تا 1.5 درجه سانتیگراد تا پایان قرن هدفگذاری شد اما تصمیم گیری در مورد چگونگی انجام این کار به کشورها واگذار شد.
پیامدهای نامطلوب ناشی از تغییرات آب و هوایی که پیش از این نیز در سراسر جهان به ویژه توسط فقیرترین اقشار جهان احساس شده، تلاش‌های فعالان و کشورهای در حال توسعه را در پی داشته تا کشورهای ثروتمند و تولید کننده آلاینده‌ها، خسارت‌های به جا مانده را جبران کنند. با این اقدام به کشورهای در حال توسعه کمک می‌شود تا سمت انرژی پاک و سازگاری با گرمایش جهانی حرکت کنند. همچنین درخواست‌هایی برای پرداخت غرامت ناشی از خسارت‌های آب و هوایی وجود دارد.
مسائل اصلی در COP27 چیست؟
به گزارش یورونیوز، در ادامه به برخی موضوعات اصلی نشست COP27 و نحوه انعکاس آنها در توافق نهایی اشاره شده است:
خنک نگه داشتن دما
میزبانان مذاکرات سال گذشته در گلاسکو بر این باورند که توانسته‌اند هدف محدود کردن گرمایش جهانی را از طریق گنجاندن آن در سند نهایی زنده نگه دارند. هرچند، فعالان زیست محیطی ناامید شده‌اند که این موضوع به صراحت مطرح شود چرا که برخی از کشورهای صادرکننده نفت و گاز از پرداختن به آن عقب نشینی کرده‌اند.
کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای
مذاکره کنندگان در تلاش هستند تا برنامه‌های کاهنده انتشار گازهای گلخانه‌ای را در کنار هم قرار دهد که شامل اقدامات مختلفی است که کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای متعهد شده اند.
اجتناب از سوخت‌های فسیلی
نشست سال گذشته تقریبا به دلیل درخواست برای بیان صریح حذف تدریجی زغال سنگ در توافق نهایی شکست خورد.
مسائل مالی
کشورهای ثروتمند در تعهد خود مبنی بر بسیج سالانه 100 میلیارد دلاری تا سال 2020 به منظور تامین نیازهای مالی کشورهای فقیر در حوزه تغییرات اقلیمی کوتاهی کرده‌اند. این امر موجب بی اعتمادی شده که مذاکره کنندگان امیدوارند با وعده‌های جدید پایان گیرد.