گزارش موسسه مکنزی از چشم انداز صنعت خودرو و حمل و نقل در ۲۰۳۰

به گزارش شاخص بازار، این موارد باعث ایجاد چهار روند مبتنی بر فناوری در صنعت خودرو می شوند: حمل و نقل با شیوه های متنوع، خودروهای خودران، بهره گیری از برق در خودروهای برقی و ارتباطات. اکثر کارشناسان صنعت بر این باور هستند که این چهار روند یکدیگر را تقویت می‌کنند و در صنعت خودروسازی اختلال و تغییر بوجود می آورند. با توجه به درک گسترده مبنی بر اینکه اختلال باعث ایجاد تغییراتی می شود، هنوز هیچ دیدگاه یکپارچه ای در مورد اینکه صنعت خودرو در 10 تا 15 سال آینده در نتیجه این روندها چگونه خواهد بود وجود ندارد. برای این منظور، هشت دیدگاه کلیدی  در مورد "انقلاب خودرو در سال 2030" با هدف ارائه سناریوهایی در مورد اینکه چه نوع تغییراتی در راه است و چگونه بر تولید کنندگان و تامین کنندگان خودروهای سنتی، بازیگران بالقوه جدید، تنظیم کننده ها، مصرف کنندگان، بازارها و زنجیره ارزش خودرو تاثیر می گذارد، ارائه شده است.

هدف این مطالعه ملموس تر کردن تغییرات قریب الوقوع است. بنابراین، پیش‌بینی‌ها باید به عنوان پیش‌بینی محتمل‌ترین مفروضات در هر چهار روند، بر اساس درک فعلی ما تفسیر شوند. آنها قطعاً ماهیت قطعی ندارند، اما باید به صنعتگران خودرو کمک کنند تا از این طریق در مورد وضعیت های بالقوه آینده، بهتر آماده شوند.

1. مدل‌های کسب‌وکار جدید با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی ، خدمات ارتباطی و ارتقاء ویژگی‌ها، می‌توانند درآمد صنعت خودرو را تا حدود 30 درصد افزایش دهند و به 1.5 تریلیون دلار برسانند.

   در این صورت مجموعه درآمد صنعت خودرو به طور قابل توجهی افزایش می یابد و به سمت خدمات حمل و نقل بر اساس تقاضای مصرف کنندگان و خدمات داده محور سوق می یابد. این موضوع می تواند تا 1.5 تریلیون دلار یا 30 درصد بیشتر پتانسیل درآمد اضافی در سال 2030 ایجاد کند. ارتباطات در خودرو، به طور فزاینده ای به خودرو اجازه می دهد تا به پلت فرمی برای رانندگان و مسافران تبدیل شود که از زمان خود در طی مسیر برای استفاده از  روش های جدید رسانه های ارتباطی و خدمات ارتباطی استفاده کنند و زمان آزاد خود را به فعالیت های شخصی اختصاص دهند. سرعت فزاینده نوآوری، به ویژه در سیستم های مبتنی بر نرم افزار، نیازمند این است که صنعت خودرو خود را ارتقا دهد.

    

2. علیرغم تغییر به سمت حمل و نقل همگانی، فروش صنعت خودرو همچنان به رشد خود ادامه خواهد داد، اما احتمالاً با نرخ کمتری در حدود 2 درصد در سال.

   به طور کلی فروش جهانی خودرو به رشد خود ادامه خواهد داد، اما انتظار می رود نرخ رشد سالانه از 3.6 درصد در پنج سال گذشته به حدود 2 درصد تا سال 2030 کاهش یابد. این کاهش عمدتاً ناشی از عوامل کلان اقتصادی و افزایش خدمات حمل و نقل  الکترونیکی خواهد بود. تجزیه و تحلیل دقیق نشان می دهد که مناطق متراکم باز تقاضای خرید خودرو، زمینه مناسبی برای این خدمات حمل و نقل جدید است و بسیاری از شهرها و حومه های اروپا و آمریکای شمالی با این مشخصات مطابقت دارند. خدمات حمل و نقل جدید ممکن است منجر به کاهش فروش خودروهای شخصی شود، اما این کاهش احتمالاً با افزایش فروش در وسایل نقلیه همگانی که به دلیل استفاده بیشتر و فرسودگی نیاز به تعویض دارند، جبران شود.

    

3. شیوه و رفتار حمل و نقل مصرف‌کننده در حال تغییر است و منجر به این می‌شود که از هر 10 خودروی فروخته‌شده در سال 2030، یک خودرو به طور بالقوه یک وسیله نقلیه همگانی باشد.

   تغییر اولویت‌های مصرف‌کننده، تشدید مقررات و پیشرفت‌های فناوری منجر به تغییر اساسی در شیوه و رفتار حمل و نقل فردی می‌شود. افراد به طور فزاینده ای از چندین روش حمل و نقل برای حمل و نقل خود استفاده می کنند. بعوان مثال کالاها و خدمات به جای تحویل گرفتن توسط مصرف کنندگان به آنها تحویل داده می شود. در نتیجه، مدل کسب و کار فروش خودرو با توجه به نوع تقاضاهای جدید دچار تغییر می شود. امروزه مصرف کنندگان از خودروهای خود به عنوان وسایل نقلیه همه منظوره استفاده می کنند، خواه به تنهایی به محل کار خود رفت و آمد کنند یا خانواده را به سفر ببرند. ما در حال حاضر علائم اولیه ای را می بینیم که اهمیت مالکیت خودروهای شخصی رو به کاهش است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، سهم جوانان (16 تا 24 سال) که دارای گواهینامه رانندگی هستند از 76 درصد در سال 2000، اکنون به 71 درصد کاهش یافته است، در حالی که در آمریکای شمالی و آلمان طی پنج سال گذشته رشد سالانه بیش از 30 درصد بوده است..

   عادات جدید مصرف‌کنندگان در استفاده از راه‌حل‌های مناسب برای هر هدف، منجر به ایجاد نوآوری های جدیدی در وسایل نقلیه تخصصی می‌شود که برای نیازهای بسیار خاص طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، بازار خودرویی که به طور خاص برای خدمات حمل و نقل الکترونیکی ساخته شده است – یعنی خودرویی که برای استفاده زیاد، استحکام، مسافت پیموده شده بیشتر و راحتی سرنشینان طراحی شده است – امروزه میلیون ها دستگاه می باشد و این تازه آغاز راه است. در نتیجه این تغییر در شیوه های حمل و نقل، از هر 10 خودروی جدیدی که در سال 2030 فروخته می‌شود، یک خودرو احتمالاً یک وسیله نقلیه همگانی است که می‌تواند فروش خودروهای شخصی را کاهش دهد. بی شک تا سال 2050 از هر سه خودروی فروخته شده، یکی می‌تواند یک خودروی همگانی باشد.

    

4. مکان مورد استفاده از خودرو، بعنوان یکی از تاثیرگذارترین عوامل در اتقلاب صنعت خودرو می باشد.

   درک موقعیت‌های فرصت‌های کسب‌وکار آینده نیازمند دید دقیق‌تری نسبت به بازارهای حمل و نقل است. به طور خاص، لازم است این بازارها بر اساس انواع شهرها بر اساس تراکم جمعیت، توسعه اقتصادی و رونق آنها تقسیم بندی شوند. در سراسر این عوامل، ترجیحات مصرف‌کننده، سیاست‌ها و مقررات، و در دسترس بودن و قیمت مدل‌های تجاری جدید به شدت متفاوت خواهد بود. برای مثال، در کلان شهرهایی مانند لندن، به دلیل ازدحام، کمبود پارکینگ، ترافیک و غیره، مالکیت خودرو در حال حاضر برای بسیاری به یک مسئله و مشکل تبدیل شده است. در مقابل، در مناطق روستایی مانند ایالت آیووا در ایالات متحده، استفاده از خودروی شخصی به عنوان وسیله حمل و نقل بطور فزاینده ای ترجیح داده می شود. نوع شهر به شاخص کلیدی برای شیوه حمل و نقل تبدیل خواهد شد و جایگزین دیدگاه سنتی منطقه ای در بازار حمل و نقل خواهد شد و براحتی می توان گفت که تا سال 2030، بازار خودرو در نیویورک احتمالاً شباهت های بسیار بیشتری با بازار شانگهای خواهد داشت تا با بازار کانزاس.

    

5. اگر مسائل فنی و قانونی حل و فصل شوند، تا 15 درصد از خودروهای جدید فروخته شده در سال 2030 می توانند کاملاً خودران باشند.

   معرفی بازار خودروهای خودران نشان داده است که چالش‌های اصلی که مانع نفوذ سریع‌تر بازار می‌شوند عبارتند از: قیمت‌گذاری، درک مصرف‌کننده و مسائل ایمنی/امنیتی. علاوه بر تکنولوژی، عوامل فناوری و استارت آپ ها نیز نقش مهمی در توسعه وسایل نقلیه خودران خواهند داشت.  قوانین و مقررات و قابلیت پذیرش مصرف کننده ممکن است موانع بیشتری را برای وسایل نقلیه خودران ایجاد کنند. با این حال، هنگامی که این چالش ها برطرف شوند، وسایل نقلیه خودران ارزش فوق العاده ای برای مصرف کنندگان ارائه می دهند (به عنوان مثال، توانایی کار در حین رفت و آمد، یا راحتی استفاده از رسانه های اجتماعی یا تماشای فیلم در حین سفر). یک پیش بینی نشان می دهد که خودروهای کاملاً خودران 15 درصد از وسایل نقلیه مسافربری فروخته شده در سراسر جهان در سال 2030 را تشکیل می دهند.

    

    

    

6. وسایل نقلیه برقی در حال رقابت در بازار هستند. با این حال، سرعت پذیرش آنها در سطح محلی به شدت متفاوت خواهد بود.

   مقررات سخت‌گیرانه‌تر آلایندگی، هزینه‌های کمتر باتری، زیرساخت‌های شارژ در دسترس‌ و افزایش پذیرش مصرف‌کننده، شتاب جدید و قوی‌تری برای نفوذ خودروهای برقی در سال‌های آینده ایجاد می‌کنند. در سال 2030، سهم وسایل نقلیه الکتریکی می تواند بین 10 تا 50 درصد از فروش خودروهای جدید باشد. نرخ پذیرش در شهرهای متراکم توسعه‌یافته با مقررات سختگیرانه انتشار گازهای گلخانه‌ای و مشوق‌های مصرف‌کننده (تخفیف‌های مالیاتی، امتیازات ویژه پارکینگ و رانندگی، نرخ برق با تخفیف و غیره) در بالاترین میزان خواهد بود. نفوذ فروش در شهرهای کوچک و مناطق روستایی با سطوح پایین‌تر زیرساخت شارژ و وابستگی بیشتر به محدوده رانندگی کندتر خواهد بود.  از طریق بهبود مستمر در فناوری باتری و هزینه، این تفاوت‌های محلی کمتر آشکار می‌شوند و انتظار می‌رود خودروهای برقی سهم بیشتری از بازار را از خودروهای معمولی به دست آورند. با کاهش بالقوه هزینه باتری به 150 تا 200 دلار در هر کیلووات ساعت در دهه آینده، خودروهای برقی به رقابت با خودروهای معمولی دست خواهند یافت و مهم ترین کاتالیزور برای نفوذ به بازار را ایجاد می کنند.

    

7. در یک چشم‌انداز صنعت حمل و نقل متنوع‌تر، افراد فعلی مجبور خواهند شد به طور همزمان در چندین جبهه به رقابت بپردازند و با رقبا نیز همکاری کنند.

   در حالی که سایر صنایع، مانند مخابرات، قبلاً دچار تغییراتی شده اند، صنعت خودرو تا کنون شاهد تغییر بسیار کمی بوده است. به عنوان مثال، در 15 سال گذشته تنها دو شرکت جدید در لیست 15 شرکت برتر تولید کننده تجهیزات اصلی خودرو (OEM) تاسیس شده اند، در مقایسه با 10 شرکت جدید در صنعت مخابرات و تلفن همراه. در یکی دیگر از تغییرات بوجود آمده، بهره گیری از نرم‌افزار به طور فزاینده‌ای به یکی از مهم‌ترین عوامل متمایزکننده صنعت تبدیل شده است، بعنوان مثال برای حوزه‌های مختلف، از جمله خودروهای خودران. علاوه بر این، همانطور که خودروها به طور فزاینده ای در دنیا دچار تغییر می شوند، خودروسازان چاره ای جز مشارکت در اکوسیستم های حرکتی جدید که در نتیجه روندهای تکنولوژیکی و مصرف کننده پدیدار می شوند، نخواهند داشت.

    

8. انتظار می‌رود که شرکت‌های تازه وارد در صنعت خودرو ابتدا فقط بخش‌ها و فعالیت‌های خاص و جذاب اقتصادی را در امتداد زنجیره ارزش قبل از جستجو در زمینه‌های دیگر مورد هدف قرار دهند.

بازارهای متفاوت فرصت هایی را برای افراد جدید باز می کنند، که در ابتدا بر روی چند مرحله انتخاب شده در طول زنجیره ارزش تمرکز می کنند و تنها بخش های خاص و جذاب بازار را هدف قرار می دهند  و سپس از آنجا گسترش می یابند. احتمالاً تعداد بیشتری از افراد جدید وارد بازار می‌شوند، به‌ویژه شرکت‌های دارای فناوری پیشرفته و استارت‌آپ‌ها. این تازه واردها از خارج از صنعت نیز نفوذ بیشتری بر مصرف کنندگان و تنظیم کننده ها دارند (یعنی علاقه به شیوه های جدید حمل و نقل ایجاد می کنند و برای تنظیم مطلوب فناوری های جدید لابی می کنند).

متصدیان خودروسازی نمی توانند آینده صنعت را با قطعیت پیش بینی کنند. با این حال، آنها می توانند اکنون حرکت های استراتژیک برای شکل دادن به تکامل صنعت را انجام دهند. برای پیشی گرفتن از تغییرات اجتناب ناپذیر، صنعتگران فعلی باید یک رویکرد استراتژیک چهار وجهی را اجرا کنند:

• برای تغییرات آماده شوند. موفقیت در سال 2030 مستلزم آن است که صنعتگران خودرو به فرآیند مستمر پیش‌بینی روندهای جدید بازار، کاوش جایگزین‌ها و مکمل‌های مدل کسب‌وکار سنتی، و بررسی مدل‌های جدید کسب‌وکار و دوام اقتصادی و مصرف‌کننده آن‌ها روی آورند. این امر مستلزم برنامه ریزی و چابکی برای شناسایی و مقیاس بندی مدل های تجاری جذاب جدید است.
• مشارکت های اهرمی. این صنعت در حال تبدیل شدن از رقابت بین همتایان به تعاملات رقابتی جدید است. برای موفقیت، تولیدکنندگان، تامین کنندگان و ارائه دهندگان خدمات خودرو نیاز به ایجاد اتحاد یا مشارکت در اکوسیستم ها دارند.
• تغییر تحول آفرین را هدایت کنند. با توجه به اینکه نوآوری و ارزش محصول به طور فزاینده ای توسط نرم افزار تعریف می شود، صنعتگران خودرو باید مهارت ها و فرآیندهای خود را برای مقابله با چالش های جدید مانند تعریف ارزش مصرف کننده مبتنی بر نرم افزار، امنیت سایبری، حریم خصوصی داده ها و به روز رسانی مداوم محصول هماهنگ کنند.
• خلق ارزش را مجدد انجام دهند. تولیدکنندگان خودرو باید محصولات/خدمات خود را بیشتر متمایز کنند و ارزش پیشنهادی خود را از فروش و نگهداری خودرو سنتی به خدمات حمل و نقل همگانی تغییر دهند. این موضوع آنها را در موقعیت قوی‌تری برای حفظ سهمی از درآمد و سود خودرو در سطح جهانی، از جمله مدل‌های کسب‌وکار جدید مانند فروش آنلاین و خدمات حمل‌ونقل، و ایجاد فرصت‌های متقابل بین کسب‌وکار و مدل های کسب و کار صنعت خودرو و حمل نقل، قرار می‌دهد.